Opadam na kolana.
"To bez sensu..."

"Nie trzeba, po prostu..."
Siadam i spoglądam na swoje dłonie.
"Muszę być jeszcze silniejsza... W Kiri-Gakure nie tak to się kończyły moje walki..."

"Hai..."
Posłusznie siedzę na żabie i cały czas wpatruję się w swoje dłonie.

"Całkiem wygodny ten transport... Oby tylko żaba nie opadła z sił..."

"A więc jednak: wykrakałam..."
Schodzę z żaby i rozglądam się dookoła.
"Ładnie tu mają mieszkańcy Konohy..."

Zamykam oczy.
"W sumie w takim miejscu można umrzeć..."

"Czy coś się stało?"

"Tak w sumie, to nic, ale zwykle mamy kłopoty..."

"Ech... Czasami mi się wydaje, że masz większego pecha ode mnie..."
Siadam nieopodal i bawię się kosmykiem włosów.

Przyglądam się Tobie z uśmiechem.
"Ot, jak działa to miejsce."
Wsłuchuję się w szum drzew. Z przyjemnością oddycham świeżym powietrzem.
"Szkoda, że Haku nie może tutaj być..." szepczę.

Spoglądam na Ciebie.
"Jaki lekki sen mają Kage tej wioski..."
Wstaję i otrzepuję z trawy ubranie.
"Haku był przede wszystkim członkiem klanu Shiro. To moje pierwsze powiązanie. Zaprzyjaźniliśmy się, kiedy Haku należał to Tropicieli... Niestety za krótko, abym mogła go uratować..."

( a ja chciałam to kupić )
Spoglądam na senbon. Drżącą dłonią przyjmuję prezent.
"Dziękuję..." szepczę płaczliwym głosem.

Przyglądam się senbon i zaciskam wolną dłoń. Następnie unoszę lewą rękę i chowam Senbon Haku do czarnego rękawa.

Związuję włosy.
"Nie ma mowy, abym im wybaczyła..."
Biegnę w ich kierunku, składając pieczęcie. Tuż przed nimi kończę i wykonuję Hiraishin no Jutsu. Przeciwnicy nie wiedzą, gdzie jestem. Po kilku chwilach jestem po ich lewej stronie, kończąc następne pieczęcie. Uderzam jednego w kar z Chuusuusei Biribiri. Drugi próbuje mnie zaatakować, jednak ja okręcam się na pięcie i z półobrotu traktuję go wykopem. Formułuje następne pieczęcie i znikam za pomocą Shunshim no jutsu.

W Twoją stronę leci jedno senbon, przed którym bez problemu robisz unik. A do niego przyczepiona karteczka, na której jest napisane:
"Nawet nie waż się we mnie wątpić. A jak chcesz, to dobij tego, co rusza rękoma, próbując wstać"

"Kuso... Ilu jeszcze ich jest? Rosną jak grzyby na deszczu"
Biorę Ciebie pod ramię i zabieram Ciebie na najwyższą gałąź. Wykonuję Suiton Bakusui Shouha.
"Ilu ich widzisz?"

"Niedługo wrócę..."
Zeskakuję z gałęzi i biegnę w jakimś kierunku. Szukam ocalałego shinobi, aby zadać mu parę pytań.

Nikogo nie udało mi się znaleźć. Zdenerwowana wracam.
"Nie ma po nich śladu... A na pogoń nie mam wystarczająco dużo chakry... A moglibyśmy wpaść w pułapkę."
Padam na trawę.
"Zbyt często używam Bakusui Shouha... Muszę odetchnąć..."

"Racja..."
Rozglądam się dookoła.
"Ktoś tu jest... Musiałeś kogoś pominąć..."

Przyglądam się zgliszczom.
"A więc to tutaj Legendarni walczyli... Ładne pobojowisko..."

Przyglądam się Kabuto.
"Coś mi się w nim nie podoba... Słyszałam, że jest na równi z Kakashi'm... To musi być geniusz..."
Zwracam się do Shizune.
"Bądź czujna... Coś mi się wydaje, że ta walka do najprostszych należeć nie będzie..."
Składam pieczęcie.

"Tsunade!"
Zatrzymuję Kabuto przed atakiem.
"Shizune! Ulecz Tsunade!"
Odpycham Kabuto i koncentruję chakrę w dłoni.
"Nie przejdziesz!"
Uderzam w ziemię i wytwarzam za sobą wysoką, kamienistą kopułę, która odgradza mnie i Kabuto od Tsunade i Shizune. Uśmiecham się pod nosem.
"Teraz nikt nie będzie nam przeszkadzać..."
Biegnę w kierunku przeciwnika, składając pieczęcie.

Trzymam się za żebro.
"Nic wielkiego, tylko ten gnojek... Nie sądziłam, że jest na tak wysokim poziomie..."
Wstaję i lekko chwieję się na nogach. Po kilku chwilach odzyskuję równowagę.
"Na szczęście udało mi się w jakimś stopniu zniwelować działanie jego jutsu..."

"Gdzie on jest?"
Podtrzymuję się Jirayi i przeszukuję okolicę wzrokiem.
"Sasuke!"
Odsuwam od siebie pustelnika i podchodzę na samą krawędź głowy żaby.
"Gdzie jesteś?! Sasuke!"
Spoglądam na Orochimaru. Moje oczy zwężają się.
"Ty..."
Zeskakuję z głowy żaby i wyciągam miecz Gamabunty. Biorę zamach i rzucam miecz w kierunku Mandy, który przebija mu pysk i przymocowuje go do podłoża. Wskakuję ja rękojeść miecza i koncentruję chakrę w dłoniach. Biegnę w kierunku Orochimaru. Drogę zasłania mi Kabuto.
"Kiero!"
Jednym uderzeniem pozbywam się go z głowy węża. Kabuto zostaje wbity w ziemię. Leży nieprzytomny. Przewiązuje włosy wstążką. Zakładam rękawiczki. Po chwili obok mnie pojawia się Tsunade. Ma tak samo nienawistne spojrzenie, jak ja.
"Nie wyjdziesz z tego żywy!" krzyczę i wraz z Hime Konohy biegnę w kierunku przeciwnika.

Z Tsunadą patrzymy z przekąsem na Jirayę.
"Jeżeli chcesz żyć..." zaczynam.
"... to więcej nam nie przeszkadzaj..." dokończyła blondynka i obie zeskoczyłyśmy z głowy żaby, aby po chwili uderzyć z całą siłą w ziemię. Ta roztrzaskała się na tysiące kawałków, a Manda zniknął w wielkiej dziurze.
"Zajmij się Orochimaru!" krzyczę w kierunku Tsunade i sama wskakuję na łeb węża.
"Sasuke! Żyjesz?!"

"Co za paskuda..." myślę i próbuję wstać.
Po chwili czuję, jak pali mnie ramię. Spoglądam na nie i z niedowierzaniem przyglądam się ranie.
"Co ja jestem? Fast food na wynos?"
Z nienawiścią wpatruję się w węża i uderzam w ścianę dziury, w której znajduje się gad. Zawala się, przygniatając i go.
"Teraz trochę lepiej..."

"To pułapka! Baka! Nie dasz mu rady sam!" krzyczę w Twoim kierunku, ale zdajesz się mnie nie słuchać.

"Stój! Zginiesz!" biegnę za Tobą.

"Sasuke..."
Łapię się za żebro. Dzieje się z nim coś złego. Spoglądam na Kabuto.
"Czyżby jednak zrobił coś więcej?"

Przykładam dłon do twarzy i kilka razy kaszlę. Spoglądam na wnętrze dłoni, a na niej jest krew o.O
"Co Ty mi..."
Zaczyna mi się kręcić w głowie.
"Niedobrze... Musiał wstrzyknąć mi jakąś... truciznę..."

Opadam na kolana.
"Tsuande... Zajmij się tym od siedmiu boleści Kage... Shizune..."
Tracę przytomność.

Widzę... ciemność ^^ Dużo ciemności...
"Gdzie jestem?" myślę i rozglądam się dookoła.

A teraz widzę tunel.
"Chyba ktoś kiedyś mówił, że gdy jest się w tunelu, aby nie iść w stronę światła..."
Odwracam się, jednak moim oczom ukazuje się drugi tunel.
"No co za grzyb?"

(Nie stoisz za mną, bom padła na ziemię nieprzytomna)
Próbuję uciec od białych tuneli, ale one po prostu mnie gonią. Gdzie bym nie pobiegła, tam się pojawiały. Zatrzymuję się w końcu.
"Co się dzieje?" myślę, zupełnie zdezorientowana.
Unoszę głowę do góry i krzyczę:
- Niech mnie ktoś obudzi!

(jak możesz wchodzić do mojej głowy? ^^ no wiesz co ^^)
Zakrywam twarz dłońmi i opadam na kolana:
- Obudźcie mnie!

Spoglądam na Ciebie nieufnie. W końcu podaję Ci dłoń.

- Gdzie ja byłam?
Zamykam oczy i przykładam o twarzy prawą dłoń. Jednak moje ciało jest już spokojne i nie drży.

Czuję, jak ulatuje ze mnie energia. Zrobiło mi się nagle bardzo zimno.
- Co się dzieje...
Spoglądam na Ciebie.
- Sasuke... Co Ci?
Próbuję do Ciebie podejść, ale jestem zbyt zmęczona, aby zrobić kilka kroków.

- Co się dzieje?
Zaczynam widzieć ciemne plamy przed oczami. Oj niedobrze.

Zaczynam widzieć rozmazane plamy. Nie mogę wyostrzyć obrazu.
- Co się dzieje?

(że jak? ^^ i co ja niby mam na to odpisać xD OK - już wiem)
Leżę ^^

Ja dalej leżę. BUNT NAĆKI!!! xD

Nie ma bata! Ziemia jest wygodna! Leżę xD No, ale oczko jedno otwarłam.

- Co się dzieje?
Zaczynam zastanawiać się nad ostatnimi wydarzeniami. Ale nie mogę sobie o niczym przypomnieć.
- Kim... jestem?

(a Ty skąd masz moje notatki I zapewne są tam tylko gitary elektryczne rozrysowane xD i skąd wiesz, że tam nic o Tobie nie ma? Aj, Ty łobuzie xD)
Powoli kartkuję zeszyt. Po kilku minutach zamykam go.
- Coś mi tu nie pasuje...
Spoglądam na Ciebie.
- Jeżeli wiesz kim jestem, to dlaczego nie ma tam wzmianki o Tobie?
Mrużę oczy. Powoli zaczynam Ciebie rozpoznawać. Przynajmniej wiem, że Ciebie znam.

Patrzę na Twoje oczy z ciekawością. Wskazuję na nie palcem.
- A to co to jest?

W myślach przewijają mi się miliony obrazów. Otwieram oczy.
- Pamiętam...
Po chwili podchodzę do Ciebie i staję tuż przed Tobą.
- Ale jeden obraz to chyba lekko zdeformowałeś...

Wbijam Ci palec w mostek.
- A chociażby to z tym, jak ze mnie niedojda... Nie wierzę, że tyle razy musiałeś mnie ratować!

Cofam palec.
- Powiedz, że tak nie było...

- Ups...
Robię zmieszaną minę.
- No to chyba będę musiała trochę poćwiczyć...

Zaczynam się śmiać.
- No to czego mnie nauczysz, nauczycielu?
Uśmiecham się chytrze.
- Skąd pamiętam, to chyba nawet nieźle Ci szło... Oczywiście mając taką pojętną uczennicę...
Wybucham ponownie śmiechem.

Po chwili zastanowienia mówię:
- Coś, co mi się przyda... Większość medycznych jutsu znam... Może coś bojowego bardziej...

Kręcę głową.
- Raczej nie... To nie dla mnie technika... Nie za bardzo mi się podoba...

Uśmiecham się.
- O wiele lepiej! Dzięki temu i ja będę mogła przywoływać ślimaki, z którymi w końcu mam już kontrakt.

- Ok! Zaczynam!
Po chwili sztywnieję. Patrzę na Ciebie.
- Ale jak? Jakie są pieczęcie?!

Wzruszam ramionami i przegryzam palec. Składam pieczęcie i uderzam dłonią o ziemię. Z zadowoleniem widzę takie same symbole.
- Ładne to.. - mruczę zadowolona.

Trzymam dłoń przy podłożu.
- A czy teraz nie powinno się nic pokazać?
Podnoszę rękę i zerkam na ziemię.

Patrzę uradowana na owe zjawisko.
- Widziałeś?!
Podbiegam do Ciebie i wskoczywszy na Twoje plecy, wskazuję palcem.
- Widziałeś?! Udało mi się!

- Taijutsu? Ale jakiego?
Nie schodzę z Twoim pleców. Tak dla bezpieczeństwa.

Przytakuję.
- Nie znam... Ale może najpierw jakaś bajka?
Uśmiecham się radośnie.

Uśmiecham się krzywo.
- Sorka Sasuke, ale ja nie mam Sharinganu i nie potrafię kopiować ruchów...
Wywalam do Ciebie język.
- Będziesz musiał mnie uczyć powolutku...

Mrugnęłam cztery razy.
- Za Chiny tego nie zrobię! Nie jestem typem Taijutsu!

Przyglądam się Tobie zdziwiona, jednak po chwili do mnie dochodzi.
- Nie mów, że po użyciu tego Taijutsu również będę miała takie problemy...

- Wow...
Składam ręce, uśmiecham się i biegnę przez las.
- No mowy nie ma, abym się tego uczyła!
Normalnie zwiewam z lekcji ^^ Super xD

Po chwili zatrzymuję się i złapałam się za głowę.
- No pięknie! Ale to musiało wyglądać...
W tył zwrot i znowu bieg, tylko, że na polankę. Widząc jeszcze zarys Twojej postaci, przyspieszyłam i wybiłam się w powietrze.
- Sasuke!
Po chwili BAM na Twoje plecy ^^

- A to jeden...
Biegnę przez las.
- Sasuke! No nie bądź taki!

Zatrzymuję się.
- Nie będę przez wieczność Ciebie gonić!

Siadam na trawie.
- Nie ruszę się stąd!

Wyrwałam kawałek trawy i włożyłam ją do ust. Po chwili wyplułam z dość dużą szybkością. Trawka się zapialiła ^^ o.O

Usłyszałam wybuch. Uniosłam głowę.
- Wow... chyba ktoś się zdenerwował...

Ściągnęłam brwi. Domyślałam się, kto spowodował ten wybuch. Wstałam i otrzepałam się z trawy. Szybko złożyłam pieczęcie. Skoncentrowałam się na Twojej chakrze.
- Hiraishin no Jutsu!
Po chwili jestem tuż przed Tobą i odsunęłam o jeden metr dalej Chidori. Po chwili wzmocniłam ucisk na wszeki wypadek.
- Wiesz, że widać Ciebie na bardzo dużą odległość?

( halo! a co ja napisałam? podtrzymuję rękę, abyś właśnie tego nie zrobił jeszcze jedna taka akcja a nie będę odpisywać z trupami się zadawać nie będę )