Siadam w ławce. Trochę daleko od dwójki towarzyszy (kim jest ta 3 osoba? ).
"No to zobaczymy, co też nam przygotowali..." myślę i uśmiecham się.

Stukam Ciebie delikatnie w ramię. Czujesz w tym miejscu moją chakrę.
- Powodzenia - szepczę i siadam.

Spoglądam na swoją kartkę. Pierwsze pytanie dotyczy odczytywania pieczęci ułożonych jedną dłonią. Uśmiecham się.
"To akurat moja specjalność" spokojnie odpowiadam i na pytanie i przechodzę do następnego.

Uśmiecham się.
- Pytanie numer pięć... Podaj swoje wymiary... CO?!
Po chwili dociera do mnie, że jest to kartka rzucona przez sąsiada. Patrzę na niego morderczym wzrokiem. A ten się głupio uśmiecha. Zgniatam kartkę i tak szybko nią rzucam, że nikt tego nie zauważa. Mój sąsiad tylko mdleje. Gdy zabiera go grupka młodych medyków, gwiżdżę jak gdyby nigdy nic i patrzę w okno.

Zmarszczyłam brwi. Odwróciłam kartkę. Na wszystkie pytania już dawno odpowiedziałam - widziałeś spód mojej kartki
Uderzyłam Ciebie w głowę zwiniętą kulką papieru, co spowodowało, że zauważyłeś w lusterku naszego towarzysza. Ten to był w tarapatach! Coś tam niby pisał, ale widać było, że nie do końca wiedział, co. Przesłałam trochę do Ciebie swojej chakry, którą wyczułeś jakby mówiła.
"Musimy mu pomóc!"

Uśmiecham się.
- Jest nas trzech...
Wchodzę spokojnie do lasu.
- Pamiętasz Sasuke? Trochę to... nostalgiczne...

Wzruszam ramionami.
- Ja również, ale jest z Kiri... Może być silny...
Podchodzę do naszego towarzysza i przyglądam mu się z przekręconą głową.
- Prawda?

(ojej... no trudno Literki mi się przestawiły )
- To przecież Sasuke... Sasuke! - zwracam się w Twoim kierunku. - Zejdź na ziemię! Nie bądź dzik!

- Sasuke, to jest... Yo... Yo, to jest Sasuke - przedstawiam was sobie.
"Oj, chyba początki łatwe nie będą" myślę i uśmiecham się sztucznie.

Puknęłam kolegę w czoło.
- No to czas najwyższy, abyś wyszedł do ludzi!
Wychylam się i odkrzykuję.
- Już idziemy!
Dobiegam do Ciebie i przypatruję się Tobie w milczeniu.

- Całkiem możliwe... To Las Śmierci...
Rozglądam się dookoła.
- Nie podoba mi się ta gierka w zwoje...

- Sasuke jest moim przyjacielem... Bardzo bliskim...
Uśmiecham się.
- Nie jedno razem przeszliśmy i pewnie jeszcze nie jedno przejdziemy... No i jeszcze jedno.
Popycham kolegę do przodu.
- Nie musisz się bać Sharinganu lvl1, bo to nic w porównaniu do tego, co on potrafi!

Rzuciłam w nich kunai.
- A poszli mnie stąd! To nasz kawałek lasu!
Uśmiecham się i wskazuję głową na Ciebie. Przeciwnicy lekko pobladli.
"Jak ja uwielbiam być z nim w drużynie" myślę i uśmiecham się szeroko.

- Sasuke...
Klepię Ciebie lekko w ramię.
- Mamy dwa zwoje nieba...

Odwracam się do Ciebie plecami.
- No normalnie foch!

Jestem na podwyższeniu z naszym towarzyszem. Wychylam się za balustradę.
- Dalej Sasuke! Dowal mu!

Zakrywam twarz dłońmi.
- No nie...
Spoglądam na Ciebie. Nie wyglądasz za dobrze. Po chwili mnie olśniewa.
- Sasuke! Użyj Taijutsu!

Machnęłam ręką.
- On nie zginie... Przecież to Sasuke...
Wychylam się ponownie przez barierkę.
- Sasuke! Jeżeli przegrasz, stawiasz kolację!

Zakładam ręce na klatce piersiowej.
- A żeby Ciebie jaka choroba złapała...
Odwracam się i idę w kierunku ściany. Opieram się o nią jedną nogą. Zamykam oczy.

Przeskakuję barierkę. Odrzucam włosy do tyłu. Spoglądam na mojego przeciwnika.
- No kto by pomyślał, że akurat ty będziesz moim przeciwnikiem...

Ocieram wierzchem dłoni krew z ust.
- No Kiba-kun... Teraz się zacznie...
Koncentruję chakrę w dłoniach i uderzam o jedną ze ścian. Ściana się zawala. Uśmiecham się.
- Teraz tak ładnie nie będziesz się odbijać...
Aktywacja Makyou Hyoushou lvl1 i atakuję Kibę lodowymi senbon. Jestem szybsza ^^

Wskoczyłam na podwyższenie i powitałam się z Tobą za pomocą znaku peace ^^
Nasz towarzysz zszedł powoli na arenę i przyglądnął się przeciwnikowi.
- Zaczynajcie!
Chłopak wyskoczył w górę i rzucił w Shino kunai. Okularnik odbił je.
Tymczasem opieram się o barierkę i rzucam mimochodem.
- Ciekawe, czy użyje tego...
Tymczasem towarzysz biegł coraz szybciej wokół przeciwnika. Widocznie miał plan.
(PS: ma wygrać? ^^)

Towarzysz biegł dalej dookoła i przyglądał się kopule. Nagle robaki poleciały w jego kierunku. Uskoczył i wykonał salto do tyłu. Następnie okręciwszy się na lewej dłoni dobiegł do Shiro i przebiwszy się przez chmarę robali, uderzył okularnika w twarz. Mocno i celnie. I go znokautował ^^
Koniec walki - wygrał nasz towarzysz... jak on się zwie?

Odwracam się w Twoim kierunku.
- Nudne? Nawet nie spojrzałeś...